Waarom zou je foto’s willen van zo’n verdrietig moment in je leven?
Dat ik later de foto’s terug bekeek waren er natuurlijk de tranen. De foto’s hebben mij een herinnering, troost, liefde maar ook een vertederende glimlach gegeven. Het fotoalbum doorkijken gaf me veel steun en heeft met zeker ook geholpen om het verdriet een speciaal plekje te geven.
Uit eigen ervaring ben ik erachter gekomen hoe fijn en bijzonder het is om beelden van het afscheid terug te zien. De dagen beleef je als in een roes, er moet heel veel geregeld worden, de dagen zijn heel intens en merkte dat er veel aan mij voorbij gegaan was.
Door samen het fotoalbum door te kijken raakten we met elkaar in gesprek en haalden herinneringen op.
Het zijn verdrietige momenten en emoties van verdriet zijn er nu eenmaal. Vanuit het verdriet ontstaan er gebaren van troost en liefde naar elkaar. Een hand op een schouder, een blik, een omhelzing, handen die elkaar vasthouden. Ik probeer die liefde, troost en verbinding tussen de aanwezigen vast te leggen
De rituelen, een kaars die aangestoken wordt, de glimlach van iemand die zich iets moois herinnert of een vertederend moment leg ik ook vast.
Personen die er om wat voor reden dan ook niet aanwezig kunnen zijn, kunnen de foto’s van het afscheid heel waardevol zijn.
Buiten de uitvaart kan ik ook bij de volgende momenten aanwezig zijn;
Ik ben er voor jullie die dag(en).
Ik maak de foto’s zonder flits en de camera is zo goed als stil waardoor je nauwelijks zult merken dat er een fotograaf aanwezig is. Zo kunnen jullie afscheid nemen zonder overal aan te hoeven denken.
Neem gerust contact met mij op bij vragen.